පාරාදීසයට පියමනිමින්..

මම ගොඩක් ඉස්සර ඉදන් ම හිතාගෙන හිටියෙ රස්තියාදුකාරයෙක් වෙන්න. දිගට කොන්ඩෙ වවලා, කරාබුවක් එහෙම දාලා, ගිටාර් එකයි, කැමරාවයි අරගෙන, රබර් සෙරෙප්පු දෙකක් දාගෙන ඕන වෙලාවක හිතෙන ඕන ම තැනකට යන්න පුලුවන් නම් ඊට වඩා දෙයක් නෑ කියලයි මම හිතාගෙන හිටියෙ. ඒත් තවමත් ඒක එහෙමයි  කියල මට කියන්න බෑ. මොකද මම දැන් වෙනස් වෙලා. ඔය ඉස්කෝලෙ ගියත්, ගෙදර හිටියත් හැමෝම කියන විදියට හොදට ඉගෙන ගෙන "ලොකු මහත්තයෙක් වගේ ජීවත් වෙන්න මට ඔන උනේ නෑ. මම කැමති නිදහසට. මගේ ජීවිතේට දිගක්, පළලක් තියෙන අරමුණු තිබුනෙත් නෑ. ඉස්සර කවුරු හරි අනාගත බලාපොරොත්තුව මොකක් ද කියල අහුවහම මම කිව්වෙ දැන් නම් මට බඩගිනි, පුලුවන් තරම් ඉක්මනට මොනව හරි බඩට දාගන්න එක තමයි දැනට තියෙන එක ම අරමුණ කියලා. එහෙම හිටපු මම වෙනස් වෙන්න බලපාපු ලොකු ම හා එක ම හේතුව තමයි අදරය. මිනිස්සු ජීවිතේ පුරාම ඇවිදිනවා. එහෙම ඇවිදින ගමන් මුනගැහෙන හැම කෙනෙක් ගෙ ම හදවතට තට්‍ටු කරලා බලනවා තමන්ට ඕන අදරය එයා ගෙ ළග තියෙනවද කියලා. මමත් අවුරුදු ගානක් ම ඔහේ ඉබා ගාතෙ ඇවිදල තියෙන්නෙ මෙන්න මේ අදරේ හොයාගෙන කියල මට තේරෙන්නෙ දැන් තමයි. කොහොමින් කොහොම හරි මම හොයපු දෙ මට හම්බ උනා. බී.සී ලයිබ්‍රි එකේ පොත් රාක්ක්යක් අතරෙදි. එයා අනිත් අයට වඩා ගොඩාක් වෙනස්. ඕනම කෙනෙක් නම් එයාගෙයි තව කෙල්ලෙක් ගෙයි වෙනසකට දකින්නෙ කොන්ඩෙ මල් ගහල තියෙන එක විතරයි. ඒත් මම ඊට වඩා වෙනස්කම් ගොඩක් එයාගෙන් දැක්කා.  ඉතින් ඊට පස්සෙ ජීවිතේට ම පනාවක් ගාවල වත් තිබුනෙ නති මගේ කොන්ඩෙ හොදට තෙල් ගාල පීරුනා. කවදාවත් අයන් කරලා තිබ්බෙ නැති මගේ ෂර්ට් හොදට අයන් උනා. සායම් ගියපු ඩෙනිම් කලිසම් ටිකත් පිලිවෙලට ඉනට ම අදින්න ගත්තා. ජීවිතේකට පන්සලකට, කෝවිලකට ගියපු නැති "මම", "අපි" උනාට පස්සෙ ඔය දෙකටම යන්න පටන් ගත්තා. ඇත්තට නවසිය දහ හතේ ඔක්තොබර් වල පීතර්බුර්ග් වල, 1789 පැරිස් වල, මේ මොහොතෙත් ලිබියාවෙ වෙමින් පවතින වගේ දෙයක් මගේ අතුළෙත් උනා. මට ඒක හොදට දැනුනා. මට විතරක් නෙවෙයි, මගේ වෙනස හැමෝටම දැනුනා. "‍රැඩිකල් අස්වින්ද" අළුත් අස්වින්ද කෙනෙක් වෙන්න පටන් ගත්තා. සාම්ප්‍රදයිකත්වය, තැන්පත් බව වගේ දේවල් අලුත් "ප්‍රතිසන්ස්ක්‍රිත අස්වින්ද" ළග තියෙන්න ගත්තා. එහෙමයි කියලා කලින් තිබ්බ ගති ඔක්කොම නැති උනේ නෑ. ඒක නිස දැන මම "‍රැඩිකල් අස්වින්ද" වත්, "සාම්ප්‍රදයික අස්වින්ද" වත් නෙවෙයි, "අස්වින්ද" විතරයි. කෙටියෙන් ම කියනවා නම් "අස්වින්ද", "අස්වින්ද" උනා. තවමත් මම පාරක් දිගේ අවිදිනවා. ඒත් ඉස්සර වගේ ඔය මොකක් ම හරි පාරක, සාක්කු දෙකේ අත් දෙක දාගෙන "කාකාගෙ" කික් එකෙන් සම්ප්‍රදයට පයින් ගහන්න නම් නෙවෙයි. මට මුණගැහුනු කොන්ඩෙ මල් ගහපු ගෑනු ළමයා මට දවසක් "ලස්සනම ලස්සනම පාරාදීසයක්" ගැන කිව්වා. ඉතින් අපි දෙන්නම එකට අත් අල්ලගෙන ඒ පාරාදීසයට යන පාර ඉස්සරහට ම යනවා. අපිට විශවාසයි අපිට ම කියලා ජීවිතයක් එතන තියෙනවාමයි කියලා.....

Read More

It's a Moonlit Night

   It's a night. The sky is like a blue blanket with white spots everywhere. The stars are glowing as crystals. Half moon gives a calm light to the earth. Grass on this loud grade are gently swaying in the breeze. There are a girl and a boy witnessing this pastoral and panoramic grandeur who are lying under a tree, on the grass. Each and every circumstance has made the stage for the upcoming enjoyment of their love. The boy tries to touch the girl's lips smoothly. And then he's gonna reach her hair. Now he is glaring at her eyes in a direct manner. There he finds the blessed definition for the unspoilt spiritual love out of her black pistils. Girl puts one of her arms through his neck and rests the other on his chest. She feels the beatings of his heart. She gets the meanings of the mumbles made by each drop of blood flows through his nerves.

    The boy's head is getting closer and closer towards her. He tries to taste her lips using the senses of his lips. Clouds cover the moon. Darkness is being embraced the loud glade. Now everything is ready for them to be their's. He feels that the buttons of his shirt are being removed in a gentle manner. Her fingers awake his senses in each time when they touch his nude chest. Her black cascade type hair has provided a new fashionable dress for him. He feels her fingers and lips going all over his body, as smooth criminals, discovering are there any secrets with him that aren't discovered yet.
   The freezing breeze touches his nude chest and says his shirt is no more with him. But it's doubtful whether he feels the cold or not because someone has been tried to hide in his warmth. He can't bare his feelings anymore, now he's gonna take his tern. He puts his arms around he waist and hugs her as tight as he can. Now the girl's body is rested on the grass, and the boy's on her. He kisses her neck, then ears. He has a great scent in finding out her teases. His arms has gone through her hip. Their shyness has beaten by the darkness. Even the moon seems to have decided not to disturb their love. They only can feel the touches and the smells of each other because the moon is still covered by the grey clouds. The boy removes her overcoat and reaches the climax. He kisses and touches her everywhere finding hotspots and secrets of her body. They are mad over their senses that are being generated by calf love. Freezing breeze cuddles with their half naked and warm bodies. The light moonlight that is being peeped to the scene gives a sense that everything's gonna overred be. Again shimmering starts are coming forward in their own hues. The curtain of grey clouds seems to have viewed the stage of the glade to the audience filled with the moon and stars. They see their faces that have changed in to scarlet by their shyness...

This is written by my girl friend in a moonlit lonely night, lying on a bed that was away from thousand miles from mine. Though our mother tongue is different from each other we always try to expose our real musings through things like this. There'll be certain grammar mistakes. I didn't mean to harm the original piece of writing by editings.     

Read More