හඳ එළිය

  හඳ පායලා. ලස්සනට ද කියන්න නම් තේරෙන්නෙ නෑ. හඳ එළියට උනත්, වෙන මොන මගුලට උනත් අර්ථ කථනයක් දෙන්න කලින් හොඳට හිතන්න ඕන. නැත්නම් ඒක සාධාරණ වෙන්නෙ නෑ. ඒ කියන්නෙ හැම අවස්ථාවකටම ගැලපෙන්නෙ නෑ. ඔය දේ ඉගෙන ගන්න මට කොච්චර නම් දේවල් වලට මූණ දෙන්න උනා ද කියලා දන්නේ මම නේ. ඉතින් ඕක අමතක කරන්න පුලුවනැයි..? 

  ම්ම් අද නම් වෙනදට වැඩිය එළිය වැඩියි. යෝන්ට් නම් කියයි හඳ එළිය ෆුල් සෙක්සි කියලා. කොකා කෝලා බෝතලයක් වගේ කෙල්ලෙක්ගෙ හැඩ වැඩ හැම දේකින් ම මතු කරලා අරගෙන සන්සන්දනය කරන එකත් එකෝමත් එක පට්ට ටැලන්ට් එකක් කියල හිතෙන්නෙ මෙන්න මේ වෙලාවට තමයි. අපේ ස්කීම් එකේ මගේ බැල්කනි එකට වැටෙන මේ හඳ එළිය ම තව කොහේ කොහේට නම් වැටෙනව ඇත්ද? ඈ?
  
  හඳ එළිය ගැන කොච්චර කවි, සින්දු ලියවිලා තියෙනව ද මo අහන්නෙ? එතකොට පෙම්වත්තු කීයක් නම් හඳ එළියෙ පැනලා ගිහින් ඇත්ද? අම්මෝ අනේ ඇත්තට එහෙම හිතන්න ගියොත් මේ හඳ එළිය යට කොච්චර නම් දේවල් වෙනව ද? මට දැන් නම් මතක් වෙන්නෙ දවසක් වැල්ලවත්තෙ ස්ටේෂන් එකේ බoකුවක වාඩි වෙලා ඇගේ අතකුත් අල්ලගෙන "ඇහි පිල්ලමක් යට කොච්චර නම් දේවල් වෙනව ද" කියන එක ගැන ඇගේ වචන වලින් ම කියනවා නම් "දාර්ශනික සොමියක්" ගත්ත හැටි. අනේ ඇත්තට සමහර දේවල් ගැන දිගට දිගට හිතන්න ගියොත් පිස්සු හැදෙන්න උනත් පුලුවන්. මොකෝ මේ ලොකෙ ගොඩක් දේවල් හරියට කොනක් හොයාගන්න අමාරු "ඉටැලියන් ස්පැගටි" එකක් වගේ නෙ. 

  මේ හඳ එළිය ම අපේ පාර්ලිමේන්තුව ඇතුළට වැටෙනවා. එතකොට ඒකෙ ඇතුළෙ ඉන්න කලු බල්ලො පිස්සු වැටිල බුරනවා. කාගන්නවා. ඒ විතරක් ය. මේ හඳ පානෙම මැර ඇමතිලාගෙ පුත්තු නයිට් ක්ලබ් යනවා. ගිහින් රණවිරුවන්ට උත්තමාචාරෙ පුද කරලා පහු වෙනිදා උදෙන් ම ධාතු වඳින්න තියෙන නිසා ඉක්මණට මාරු වෙනවා. ඇයි දෙය්යනේ උපාසකම්මලා පන්සල් යන්නෙ, හාමුදුරුවරු බණ කියන්නෙ, සෙලෙස්තිනා නගාගෙ හිනාව වැලි මලුවට හඳ පෑව්ව වාගේයි කියල හිතෙන්නෙ, දෙගොඩ තලා යන වතුරෙ තරඟ නැගී පෙණ විසිරෙද්දි කලු ගඟේ ඔරු පදින්න හිතෙන්නෙත් මේන් මේ හඳ පානෙ මයි නෙ. 

   පිටකොටුවෙ පහන් කණු යටට වෙලා ගනුදෙනුකාරයෙක් එනකන් බලන් ඉන්න ළැම පමණක් ලොවට පේන චාලට් අක්කලගෙ ජීවිත වලට නැතුවට ඇඟවල් වලට නම් හඳ එළිය වැටිලා ඇති. උන්ගේ අති උතුම් ස්වාමිවරු ඒ අහල පහළම බ0ගසාල වීදියේ අහු මුලු වල ගුලි වෙලා හඳ පානෙම සූස්ති උරනවා ඇති. එතකොට කැඩිච්ච වෑර්ලස් එෆ්.එම්. චැනල් වලින් තොර තෝන්චියක් නැතුව විචිත්‍ර ධර්ම කතික හාමුදුරුවරු "පොර බණ ටෝක්" උත් දෙනවා ඇති. 

   මගෙ දෙය්යනේ මට වැඩි වෙලාවත් ද? යකඩෝ දැන් නම් එකසිය හැටේ ස්ට්‍රෝන්ග් කෑන් එකක් ගහන එකත් එසේ මෙසේ වැඩක් ය. උද්ධමනෙ ද මොකක් ද එකක් නිසා මොන ලබ්බක් වත් අපිට ඕන විදියකට කරගන්න විදියක් නෑ නෙ. මේවා මතක් වෙන කොට තමයි අර පේන වැලේ වේලෙන්න වනලා තියෙන, අදත් ඇඳපු, හෙටත් අඳින, හිල් දෙකකින් පෝසත් යට ඇඳුම ඇඳන්, කන පැලෙන්න හෙවි මෙටල් රොක් මියුසික් එකක් දාගේන දෙකටැ නැවි නැවී, උඩ පැන පැන නටන්න හිතෙන්නෙ.  

  ඇත්තටම මිනිහෙක් ට පුලුවන් තමන්ගෙ සිතුවිලි වලින් ම මත් වෙන්න, හැඟීමුත් පොඩ්ඩක් තවරගෙන. ඒකට ඇල්කොහොල් ම ඕන නෑ. ඒ වගේම මිනිහෙක්ට තමන්ගෙ සිතුවිලිත් එක්ක ස්වයo වින්දනේ යෙදෙන්නත් පුලුවන්. හරියට මo මේ දැන් කරනවා වගේ. ඒකෙන් ගෑනියෙක් එක්ක නිදාගෙන ලැබෙන සුරතාන්තෙට වඩා වැඩි සතුටක් ලබාගන්නත් පුලුවන්.

   අපොයි අපොයි මo හඳ එළියෙන් පීලි පැනලා ෆුල් දාර්ශනික පැත්තකට ගියා නෙ. හහ් හහ්. ම0 මේ ළඟදි කියෙව්වා පොතක්. "Shanghai Baby" ලියල තියෙන්නෙ  "Wei Hui" කියලා තරුණ චීන කෙල්ලෙක්. ඒක චීන රජය තහනම් කරලා පිටපත් හතලිස්දාහක් පුච්චලත් තියෙනවලු. තම්න් විසින් ම තමන් ව දූෂණය කරගත්තු, අපේ පරම්පරාවෙ ආත්ම වල නිරුවත තමයි ඒකෙන් පෙන්නන්නෙ. ඒකෙ තියෙනව "ෂැන්ග් හයි" නගරෙ ඇළ ඉවුරක හඳ එළියෙ තමන්ගෙ බෙලහීන පෙම්වතා ඉදිරියෙ පෙම්වතී නිරුවතින් නටන අවස්ථාවක්. ඒක ඇත්තටම පට්ට තාත්වික විදියට වචන වලට හරවලා තියෙනවව කතුවරී. 

  දැන් නම් මටත් එහෙම කරන්න හිතිලා තියෙන්නෙ. ඔන්න මේ කතාව කියවන ඔයා මේ පැත්ත බලන්න එපා. මෙතන බෙලහීන පෙම්වතා, යන එන මo නැති, කාත් කවුරුත් නැති රස්තියාදුකාර තාරුණ්‍ය නියෝජනය කරන "මම". එතකොට නිරුවතින් නටන පෙම්වතී, බලපොරොත්තු කඳු ගුලි කරගත්තු අර ඉස්සෙල්ල කියපු රස්තියාදුකාර තාරුණ්‍යෙ ආත්මය හෙවත් "මගේ ආත්මය". ඔන්න දැන් මගේ ඉස්සරහ නිරුවත් වෙච්ච මගේ ආත්මය හඳ එළියෙ හිතෙන් මවා ගත්තු "හෙවි මෙටල් රොක්" සoගීතෙට නටනවා. උඹලට පේනවද? මට නම් පේන්නෙ නෑ. දැනෙනවා විතරයි...