වේදනාව/Pain

"Would you know my name 

If I saw you in heaven? 

Would it be the same 

If I saw you in heaven? 

I must be strong and carry on 

'Cause I know I don't belong here in heaven 

Would you hold my hand 

If I saw you in heaven? 

Would you help me stand 

If I saw you in heaven? 

I'll find my way through night and day 

'Cause I know I just can't stay here in heaven 

Time can bring you down, time can bend your knees 

Time can break your heart, have you begging please, begging please 

Beyond the door there's peace I'm sure 

And I know there'll be no more tears in heaven"

1991 මාර්තු 20 දා, කොනොර්, එරික් ක්ලැප්ටන්ගෙ අවුරුදු හතරක් වයස පුතා, නිව්යෝක් නගරෙ ගොඩනැගිල්ලක පනස් තුන් වෙනි තට්ටුවෙ තිබුණ එයාගෙ අම්මගෙ යාලුවෙක්ට අයිති "අපාර්ට්මෙන්ට්" එකක ඉඳලා වැටිලා මිය ගියා. මේ සිද්ධියෙන් සුලු මොහොතකට පස්සෙ එතනට ආපු එරික් ක්ලැප්ටන්ගෙ මුලු ලෝකෙමත් ඒ පනස් තුන් වෙනි තට්ටුවේ ඉඳන් ගුරුන්ත්වජ ත්වරණෙන් ම පහළට වැටිලා චූටි චූටි අ0ශු සිය දහස් ගාණකට කුඩු පට්ටම් වෙලා ගියා. ඊට අවුරුද්දකට විතර පස්සෙ රැවුලයි කොණ්ඩෙයි වවාගත්තු, හරිම අපිළිවෙළ එරික් ක්ලැප්ටන් කෙනෙක් ලෝකෙ ඉස්සරහට ඇවිත් "ටියර්ස් ඉන් හෙවන්" කියලා සින්දුවක් කිව්වා. ඒ සින්දුව "බිල්බෝඩ් හොට් 100 සින්ග්ල්ස්" වල දෙවෙනි තැනට ආවා. අනූදෙක අවුරුද්දෙ 'අමෙරිකන් අඩල්ට් කන්ටෙම්පරරි චාට්" එකේ සති තුනක් පළවෙනි තැන තිබුණා. ඊට අවුරුදු දොලහකට පස්සෙ 2004 අවුරුද්දෙ, ඉන්දියන් සාගරේ සුනාමියක් ඇති වෙලා ලoකාවෙ මුහුදුබඩ පළාත් ඔක්කොම දහස් ගණන් මිනිස් ජීවිතත් එක්ක මුහුදටම අරන් ගියාට පස්සෙ බටහිර රටවල් වල කලාකරුවො වගයක් එකතු වෙලා ලන්කාවෙ මිනිස්සුන්ට ආධාර හොයන්න ආයෙම සැරයක් අලුත් විදියකට "ටියර්ස් ඉන් හෙවෙන්" කිව්වා. 

2010 අවුරුද්දෙ දවසක කැලිෆෝනියා වල බ්‍රිමන් හෙද විදුහලේ "කෙලී ලැන්කෙස්ටර්" අන්තර්ජාලෙ කොහේ හරි මුල්ලක වෙබ් අඩවියක කමෙන්ටුවක මෙහෙම ලිව්වා. "මගේ අම්මා එයාගෙ අවමගුල් උත්සවේ දි "ටියර්ස් ඉන් හෙවෙන්" වාදනය කරන්න කියලා ඉල්ලීමක් කරා. අපි දැනන් හිටියෙ නෑ එයා "එරික් ක්ලැප්ටන්" ගෙ රසිකයෙක් බව. ඒක ඇයට සමුදෙන්නත්, දැන් ඈ අපි එනකන් බලාගෙන ඉන්න තැන අපිට මතක් කරවන්නත් හොඳම විදිය වුනා. මම ඇගේ තුන්වෙනි දුව. ඈ හැමදාමත් හොඳම මිතුරිය. අම්මේ, මම ඔබට ආදරෙයි..."

මලර් සෙල්වනාතන්, ත්‍රිකුණාමලේ ඉපදිලා යුද්ධ කලබල අස්සෙ ඉන්දියාවට සoක්‍රමණය වෙච්ච දෙමළ පවුලක එකම දුව. එයා පිළිකාවක් හැදිලා මිය ගිහින් අවුරුද්දක් පිරුණ  2013 අවුරුද්දෙ දවසක එයාගෙ පවුලෙ ඤාතියො එකතු වෙලා පිහිටුවා ගතපු "මලර් සෙල්වනාතන් පදනම" පිළිකා රෝගීන්ට ආධාර එකතු කරන්න චෙන්නායි නගරෙ ශාලාවක ස0ගීත ප්‍රස0ගයක් පැවැත්වුවා. මලර් සෙල්වනාතන් ගෙ 20 හැවිරිදි පෙම්වතා කලු පාට "ස්ලයිඩ් ගිටාර්" එකක් වාදනය කර කර "ටියර්ස් ඉන් හෙවන්" ගායනා කරලා කඳුලු කමිස අතෙන් පිහිදාගෙන ප්‍රේක්ෂකයින්ට ඔලුව නවලා ආචාර කරා. 

"Love of my life, you've hurt me

You've broken my heart and now you leave me

Love of my life, can't you see?

Bring it back, bring it back, don't take it away from me

because you don't know what it means to me..."

ලෝකෙ ප්‍රසිද්ධම රොක් ගායකයා, ක්වීන් සoගීත කණ්ඩායමේ "ෆ්‍රෙඩී මර්කරි" දහස් ගානක් ප්‍රේක්ෂකයො ඉස්සරහා මුලු වේදිකාවෙම ඇවිද ඇවිද "ලව් ඔෆ් මයි ලයිෆ්" සින්ග් කරා. මර්කරි මේ සින්දුව ලිව්වෙ එයාගෙ පෙම්වතී, "මාරි ඔස්ටින්" වෙනුවෙන්. ලෝක ප්‍රසිද්ධ ගායක, තමන්ගෙ සැමියා සමලිoගිකයෙක් කියලා දැනගත්ත මාරි, මර්කරි ගෙන් වෙන්වුනා. ලෝකෙ පුරාම ලක්ෂ ගාණක් ප්‍රේක්ෂකයො ඉස්සරහ, "බ්‍රයන් මේ" ගෙ ගිටාර් එකත් පිටිපස්සෙන් තියාගෙන මර්කරි "ලව් ඔෆ් මයි ලයිෆ්" වචන පේලි අතරෙ ෆ්‍රෙඩී මර්කරි තමන්ගෙ වේදනාව දිය කරා. 1991 දි ඒඩ්ස් රෝගය නිසා  හැදිලා මිය ගියත්, අද වෙනකන් ම ලෝකෙ පුරාම මිනිස්සු මිලියන ගාණක් "ලව් ඔෆ් මයි ලයිෆ්" අහනවා. ඒ වචන අස්සෙන් රින්ගලා තමන්ගෙම ලෝකෙට ගිහින් තමන්ගෙ ආදරේට කතා කරනවා.

"Could you be loved

And beloved..?"

 කියපු ජැමෙයිකාවෙ "ට්‍රෙන්ච් ටවුන්" වල කලු ජාතික කම්කරු අම්මෙකුට, සුදු ජාතික වතු පාලකයෙක්ගෙන් ලැබුණු දුඹුරු පාට කොල්ලා, "බොබ් මාලේ" තමන්ගෙ මුලු ළමා කාලෙම මුඩුක්කු පරිසරේක අන්ත දුක් විඳිමින් ගත කරා. ඊට පස්සෙ රෙගේ රජ්ජුරුවො විදියට, ගන්ජා දුම් පානයෙන් පිළිකාවක් හැදිලා මිය යනකන්ම තමන්ගෙ නිර්මාණ හැම එකකින් ම ලෝකෙන් හැoගිලා තියෙන, තමන්ගෙ මිනිස්සුන්ගෙ දුක් වේදනා ලෝකෙටම ඇහෙන්න කිව්වා.  

කලු කොල්ලෙක් විදියට ඉපදිලා සුදු ගැහැණියක් විදියට මිය ගියපු, ප්ලාස්ටික් සැත්කම්, මත්ද්‍රව්‍ය, අසාර්ථක විවාහ එක්කම ජීවිතේ බෙදාගත්තු "මයි

කල් ජැක්සන්", නිව්යෝක් නගරෙ හෝටල් කාමරේක අධික මත්ද්‍රව්‍ය මාත්‍රාවක් එන්නත් කරන් මිය ගිය "විට්නි හූස්ටන්", ගණිකාවන්ගෙ ඇසුර නිසා ම උපදoෂය හැදිලා මියගියපු ලෝකෙ ශ්‍රේෂ්ඨතම ලේඛකයෙක් විදියට සැලකෙන "ගී ද මෝප සාo".. තව කී දෙනෙක් නම් ගැන මෙහෙම කියාගෙන කියාගෙන යන්න පුලුවන් ද?

"මේ හැම මිනිහෙක්ම තමන්ගෙ වේදනාවන් ලෝකෙ ඉස්සරහ දිග හැරියා. ලෝකෙම මිනිස්සු මෙයාලගෙ වේදනාවන් තමන්ගෙ කරගෙන තනි තනියෙන් යම්කිසි රසයක් වින්දා. ඒත් මුලු ලෝකෙම දැක්කෙ මේ මිනිස්සුන්ගෙ එළියට පේන දිලිසෙන තරුවක අතුරු මුහුණත විතරයි. ඒත් ඊට පිටිපස්සෙන් තියෙන අඳුරු ආත්ම කිසි කෙනෙක් දැක්කෙ නෑ." අයිෂ්වරී කිව්වා. 

උඹට බෑ කලාකාරයෙක් වෙන්න. මිනිහෙක් කලාකාරයෙක් කරන්නෙ "වේදනාව." "රොක් ස්ටාර්" ෆිල්ම් එකේ එක තැනක රන්බීර් කපූර්ට කව්ද කෙනෙක් කිව්වා.